Getrouw en verleid door uw maandelijkse afspraakje met bioscoop en koffie, nodig ik u vandaag uit om u te verdiepen in een van de meest unieke en diepgaande films van het afgelopen decennium, waarvan het perspectief niemand onverschillig heeft gelaten.
One Flew Over the Cuckoo's Nest, gefilmd in 1975, gaat over een psychiatrische instelling waar de geest niet behandeld maar juist vervreemd wordt, wat leidt tot disciplinerend en onderdrukkend gedrag. Een psychiatrische instelling waar martelingen en moorden worden uitgevoerd op levenden (door middel van lobotomie) in naam van de wetenschap. Een psychiatrische instelling die is ontworpen om psychische aandoeningen te genezen en te behandelen die ze niet begrijpen en die de neiging hebben te verergeren.
De film triomfeert (Oscars voor Beste Film, Regisseur, Beste Acteur, Beste Actrice en Beste Scenario) dankzij de aanpak die lovende kritieken combineert met komedie. De perfect gekozen personages tillen de hele film naar een hoger niveau. Jack Nicholson speelt McMurphy perfect en verpleegster Ratched geeft haar personage ongeëvenaarde diepgang.
McMurphy arriveert in het ziekenhuis vanuit een gevangenis en probeert te ontkomen aan de dwangarbeid waaraan hij wordt onderworpen. Hij wordt gecategoriseerd als een onruststoker – ze zeggen dat hij een vechtersbaas is en te veel seks heeft – maar het lukt ze niet om hem in het gevestigde systeem te krijgen. Integendeel, hij brengt geleidelijk aan in elk van zijn medegevangenen een therapie van levenslust bij die geen enkele arts hen heeft kunnen bijbrengen, omdat ze in werkelijkheid comfortabel leven binnen een systeem waarin ze zich op hun gemak voelen.
De scènes waarin hij met zijn teamgenoten basketbal speelt tegen de ambulancebroeders, of waarin hij een honkbalwedstrijd bespreekt die zelfs de meest onervarenen in de sport zou hebben geraakt, laten zien dat hij leeft en dat het leven in HOOFDLETTERS geleefd moet worden. McMurphy maakt elk moment uniek en levendig: een schoolbus beroven, de gevangenen meenemen op een dagje vissen, of Billy's stotteren genezen door hem een leuke tijd te bezorgen met een vrouw. Maar als iemand "Boogie Man" vertegenwoordigt, dan is het wel de Chief. In werkelijkheid wordt het verhaal in Ken Kesy's roman verteld vanuit het perspectief van de Indian Chief, en zo kunnen we zien hoe hij ware betekenis aan het verhaal geeft.
Om één scène te benadrukken, wijs ik op de scène waarin de Indiaanse opperhoofd, na zich in een fictieve doofheid te hebben verborgen om zichzelf te beschermen tegen een wereld die hij niet wil verlaten, besluit om met McMurphy te praten. De verbijsterde McMurphy zegt: "Je hebt ze voor de gek gehouden, je hebt ze voor de gek gehouden, je hebt ze voor de gek gehouden, verdomme."
We leven in een maatschappij waar bedrog de maatstaf is. Voedsel is geen voedsel, politiek corrumpeert alles, onderwijs wordt gedreven door belangen…
Iets soortgelijks gebeurde in de koffie-industrie. Toen koffie in de naoorlogse periode schaars was, kregen mensen een mengsel van koffie en cichorei om te voorkomen dat ze zouden dromen van de smaak en het aroma.
Torrefacto (branden) is mogelijk ontstaan toen Cubaanse mijnwerkers koffiebonen in suiker verpakten om ze beter te bewaren. Vanaf dat moment besloten sommigen koffie met suiker te branden, waardoor het product onduidelijk en vervalst werd, voornamelijk om minderwaardige koffie te verdoezelen en te verbergen. Na verloop van tijd werd dit proces op bepaalde plaatsen populair en raakten mensen gewend aan de kleur en smaak ervan, en geloofden ze zelfs dat het goed was.
Cafeïnevrije koffie vereist een chemisch proces om de cafeïne te verwijderen, dus de misleiding is nog groter. Wat betreft de oploskoffie die zo wijdverspreid op de markt is gebracht sinds Satori Kato de weg ervoor heeft vrijgemaakt, die streeft niet naar goede koffie, maar naar een reeks verschillende eigenschappen: het bereiken van meer gebruikers, snelle bereiding, duurzaamheid, een lager gewicht of een minder uitgebreide bereiding, uiteraard zonder te weten wat voor soort koffie erin zit.
Als je op deze pagina bent, is dat omdat je van goede films en de beste koffie houdt. Dus laat de suiker en sacharine links liggen – een goed gebrande en gezette koffieboon heeft een zoete smaak – laat de cafeïnevrije, gebrande koffie en oploskoffie links liggen en omarm de nieuwe golf aan koffie. Ga terug naar het echte werk! Ga terug naar het leven!
